محسن صفری - دانشیار گروه حقوق خصوصی و اسلامی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مهدی صفریان - دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

قاعده جمجمه پوست تخم مرغی برای اولین بار در سال ۱۹۰۱ میلادی توسط دادگاه های انگلستان ایجاد شد و به سایر کشورهای تابع نظام حقوقی کامن لا راه یافت. براساس این قاعده، واردکننده زیان مسئول جبران همه خسارت هایی است که به زیان دیده وارد شده است؛ اگرچه زیان وارده بیش از مقدار متعارف و پیش بینی پذیر بوده باشد. این قاعده در آرای متعدد به وسیله دادگاه های انگلستان نه تنها در زمینه وضعیت جسمانی، بلکه درباره اموال نیز اعمال می شود. با وجود این، تقصیر مشارکتی و سبب حائل همواره مانعی در راه اعمال این قاعده بوده است. در تطبیق این قاعده با حقوق ایران و اسلام، باید میان اتلاف و تسبیب تفاوت قائل شد. در اتلاف، شخص واردکننده زیان مسئول جبران همه خسارات وارده، حتی خسارات پیش بینی ناپذیر است . قابلیت پیش بینی ضرر و میزان آن تنها در تسبیب  مطرح بوده و قاعده جمجه پوست تخم مرغی صرفا در تسبیب قابلیت تطبیق و طرح دارد.

اتلاف, اصل جبران تمام ضرر, تسبیب, جمجمه پوست تخم مرغی, قابلیت پیش بینی ضرر