بهمن رحیم لو - گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
سارا غفارپور - مرکز تحقیقات تنظیم پاسخ های ایمنی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
محمد صابر زمانی - گروه تخصصی ژنتیک مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
محمد مهدی نقی زاده - مرکز تحقیقات بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران
طوبی غضنفری - مرکز تحقیقات تنظیم پاسخ های ایمنی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

مقدمه و هدف: اینترلوکین-۶ یکی از سایتوکاین هایی است که افزایش و نقش آن در پاتوژنز کووید-۱۹ در مطالعات مختلف گزارش شده است. غلظت اینترلوکین-۶ تحت تاثیر چندین عامل محیطی و ژنتیکی، ازجمله مکان های پلی مورفیک در ژن IL-۶ قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، پلی مورفیسم rs۱۸۰۰۷۹۵ که در ناحیه ژنی IL۶ قرار دارد مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: افراد شرکت کننده در این مطالعه به دو گروه سرپایی (۲۴۵ نفر) و بستری (۲۴۵ نفر) به علت ابتلا به COVID-۱۹ تقسیم شدند. نمونه خون محیطی از بیماران تهیه و DNA آن ها استخراج شد، سپس ژنوتیپ پلی مورفیسم rs۱۸۰۰۷۹۵ به وسیله روش Tetra Arms PCR مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای دو، تی تست و رگرسیون لجستیک صورت گرفت.نتایج: میانگین سن بیماران در گروه سرپایی۳/۱۲±۶/۴۱ سال ولی در گروه بیماران بستری، ۱/۱۷±۰/۶۱ سال بود (P-value<۰.۰۰۱)؛ همچنین فراوانی افراد سیگاری و بیماران دچار مشکلات کلیوی (P-value<۰.۰۵) و همینطور بیماران مبتلا به فشار خون, دیابت ملیتوس و دارای سابقه بیماری قلبی (P-value<۰.۰۰۱) در گروه های سرپایی و بستری اختلاف معنی داری داشت. از نظر فراوانی افراد دارای آلل G در گروه بستری به صورت معنی داری کمتر از گروه سرپایی           (P-value= ۰.۰۴۵) بود.نتیجه گیری: فراوانی واریانت های پلی مورفیسم rs۱۸۰۰۷۹۵ اینترلوکین-۶ در گروه های مختلف بیماران کووید-۱۹ با شدت علائم بالینی متفاوت، با یکدیگر تفاوت دارد و احتمالا آلل G می تواند نقش حفاظت کننده ای در برابر بیماری COVID-۱۹ داشته باشد.

کووید-۱۹, پلی مورفیسم, اینترلوکین-۶, rs۱۸۰۰۷۹۵