ارتباط بین دانش حضوری با قابلیت های کارآفرینی دانشجویان رشته های کشاورزی دانشگاه رازی

پژوهش علی-ارتباطی حاضر با هدف ارتباط بین دانش حضوری با قابلیت های کارآفرینی دانشجویان رشته های کشاورزی دانشگاه رازی انجام شد. افراد مشارکت کننده در این پژوهش دانشجویان رشته های کشاورزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ و در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به تعداد ۹۸۸ نفر بودند (N=۹۸۸) که بر مبنای جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۷۶ نفر از آنان به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سواد اطلاعاتی (دانش حضوری) انجمن کتابخانه های دانشکده ای و تحقیقاتی آمریکا و پرسشنامه استاندارد قابلیت کارآفرینی شورای شهر دورهام انگلستان استفاده شد. روایی صوری و ظاهری ابزار پژوهش به تایید استادان کارآفرینی و همچنین استادان دانشکده کشاورزی که دارای تجربه در زمینه موضوع بودند، رسید. روایی همگرا از طریق محاسبه (AVE) انجام شد که معادل ۸/۰ به دست آمد. پایایی ابزار پژوهش نیز از طریق ضریب تتای ترتیبی مورد برسی قرار گرفت که مقدار قابل پذیرشی به دست آمد. بر مبنای نتایج دانشجویان مقطع دکتری از دانش حضوری و قابلیت کارآفرینی بالاتری برخوردار بودند. اما میزان اشراف معلوماتی و قابلیت کارآفرینی دانشجویان مقطع کارشناسی کمتر از سطح متوسط بود. بر اساس ضریب همبستگی اسپیرمن دانش حضوری دانشجویان و ابعاد آن همبستگی مثبتی با قابلیت کارآفرینی داشت. به طوری که بر اساس نتایج رگرسیون ترتیبی ابعاد دانش حضوری بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از قابلیت کارآفرینی دانشجویان را تبیین نمود

Keywords:

دانش حضوری , قابلیت های کارآفرینی , دانشجویان کشاورزی , توسعه اشتغال