زهرا کولیوند - University of Tehran
علیرضا پرداختی - University of Tehran

در سالهای گذشته به دلیل افزایش بیرویه جمعیت و به دنبال آن مصرف بیرویه آب و همچنین پرهزینه بودن توسعه منابع آب سطحی، بهرهبرداری از منابع آب زیرمینی به طور چشمگیری افزایش یافته است. در شرایط کنونی بخش قابل ملاحظهای از مصارف آب کشور در تمام بخشهای مصرف، توسط منابع آب زیرزمینی تامین میشود. از طرف دیگر، توسعه صنعت و ورود آلایندههای ناخواسته از جمله فلزات سنگین به آبهای زیرزمینی موجب به خطرافتادن سلامت موجودات زنده از جمله انسانها میشود. پژوهش حاضر به بررسی ریسک غیرسرطانی ناشی از فلزات سنگین در آبهای زیرزمینی دشت ارومیه برای هر دو گروه کودکان و بزرگسالان پرداخته است. این پژوهش مبتنی بر یک روش توصیفی- تحلیلی بر اساس دادههای موجود است که در آن غلظت فلزات آلاینده حاصل از مطالعات انجام شده در پاییز و زمستان ۱۳۹۶ از تعداد ۱۲ حلقه چاه تامین کننده آب شرب روستایی در دشت ارومیه مورد تحلیل قرار گرفته است. همچنین، ارزیابی ریسک سلامت انسان ها با استفاده از شاخص سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که شش فلز سنگین کادمیوم، مس، آهن، منگنز، نیکل و سرب در آب زیرزمینی منطقه وجود دارد که در این میان دو مورد از چاهها دارای مقادیر کادمیوم و سرب بالاتر از حد استانداردهای ملی و جهانی هستند. همچنین، میزان شاخص کل ریسک غیر سرطانی از طریق بلع و جذب پوستی برای هر دو گروه کودکان و بزرگسالان به ترتیب برابر با ۰/۲۳ و ۰/۰۹۶ به دست آمد که کمتر از یک است و این امر نشانگر مناسب بودن کیفیت آب منطقه برای شرب است.

Risk assessment, Non-carcinogenic, Heavy metals, Groundwater, Urmia plain, ارزیابی ریسک, غیر سرطان زایی, فلزات سنگین, آب های زیرزمینی, دشت ارومیه