بررسی تطبیقی بن مایه های مشترک ادبیات مقاومت در اشعار طاهرهصفارزاده و محمود درویش

ایران و فلسطین در طول تاریخ مبارزاتی خود در برابر ظلم و استبداد داخلی وخارجی مقاومت کردند. با وقوع جنگ جهانی اول و دوم ، قشر روشن فکر جوامعاعتراض خود را به وضعیت سیاسی حاکم نشان داده و با سرودن شعر، موقعیتسیاسی، وضعیت فقر و تنگدستی مردم، ظلم ظالمان و موضوعات مرتبط دیگر را بهتصویر کشیدند. ادبیات مقاومت در این زمینه نقش چشمگیری را ایفا کرد. درادبیات پایداری برای اینکه شاعر وضعیت تاسف انگیز و تنگ جامعه را به تصویربکشد، درحیطه ی موضوعی خاصی سیر می کند و هدفش ایجاد روحیه ی مبارز وپایداری میان مردم است. طاهره صفارزاده و محمود درویش شاعران بنامی هستندکه در حوزه ی مقاومت اشعار زیبایی سروده اند و این امر موجب ظهور مشترکاتشعری در اشعار این دو شاعر شده است . در این پژوهش برآنیم تا با روش تطبیقیتجلی پایداری و مقاومت در اشعار این دو شاعر را مورد بررسی و مداقه قرار دهیم.برآیند تحقیق حاضر حاکی از آن است که اشعار این دو شاعر تجلی گاه مضامینمشترکی نظیر دعوت به صلح، حس وطن پرستی، هویت و غیرت ملی، شهادت و...بوده است.

Keywords:

ادبیات تطبیقی , ادبیات مقاومت , طاهره صفارزاده , محمود درویش