محبوبه عسکری - دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت، مرودشت، ایران
محدثه نوروزی - گروه روان شناسی بالینی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران
حامد رادمهر - دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
حسین محمدی - کمیته ی پژوهشی دانشجویان، مرکز مطالعات دین و سلامت، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

سابقه و هدف: شناخت ابعاد معنوی، جزء حیاتی سلامت انسان است که به افزایش علاقه به آموزش معنویت منجر می شود. سلامت معنوی تاثیر مثبتی روی سلامتی، طول عمر و بهبودی از بیماری جسمانی دارد. ازاین رو، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش سلامت معنوی گروهی بر امیدواری و راهبردهای مقابله یی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (ام.اس.) است.روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی است که جامعه ی آماری آن را اعضای «جامعه ی حمایت از بیماران ام.اس» شهر تهران تشکیل می دهند. پس از محاسبه ی حجم نمونه، نمونه گیری در دو مرحله انجام شد؛ ابتدا ۱۰۰ نفر از اعضای جامعه ی حمایت از بیماران ام.اس. و سپس ۳۰ نفر، به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. یک روان شناس بالینی آموزش دیده، آموزش سلامت معنوی را به صورت گروهی، در هشت جلسه ی ۹۰ دقیقه یی برگزار کرد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه ی امیدواری میلر (MHS) و پرسش نامه ی راهبردهای مقابله یی لازاروس و فولکمن (CSQ) بود. نمره های پیش آزمون و پس آزمون نیز با استفاده از تجزیه و تحلیل کوواریانس، تحلیل شد. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه براین، نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که آموزش هشت جلسه مداخله ی سلامت معنوی در گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل، موجب تغییر در نمره های حاصل از متغیرهای امیدواری (۳۵/۰)، راهبردهای مقابله یی مسئله مدار (۴۰/۰) و هیجان مدار (۲۵/۰) شده است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش گویای این است که آموزش سلامت معنوی می تواند در افزایش امیدواری و تقویت راهبردهای مقابله یی کارآمد (مسئله مدار) افراد مبتلا به ام.اس موثر باشد.

امیدواری، راهبردهای مقابله ایی، سلامت معنوی