تحلیلی بر شناخت توانمندی و میزان مشارکت زنان در سیاست گذاری صنعت گردشگری

در سالهای اخیر گردشگری به عنوان یک حلقه وصل بین مشاغل مختلف مورد اهمیت قرار گرفته است . زنان جهت امرار معاش و کمک به اقتصاد خانواده در مشاغلی مثل آشپزی ، درست کردن ترشی جات ، تولید صنایع دستی و پوشاک و تولید پارچه ، مایحتاج خانواده ،کشاورزی و … از قدیم الایام حضور داشته اند . و با پرنگ شدن نقش گردشگری در جوامع محلی و سنتی بیشتر فعالیت های زنان محلی رنگ و بوی تجاری پیدا کرد . البته برخی شغل های تازه تاسیس مثل منشی گری دفاتر فروش تور ، میهمان داری هواپیما ، پذیرش هتل و خانه داری ، راهنمای تور نیز به خاطر ویژه گی های خاص زنان مورد استقبال آنها قرار گرفت .یکی ازمحورهایی که می توان در برنامه ریزی به آن پرداخت، گردشگران زن است که یکی از پایه های اصلی این صنعت محسوب می شود. هدف از نگارش این مقاله محدودیت ها و موانع فعالیت زنان در عرصه گردشگری است. این پژوهش از حیث نوع، کاربردی است،روش پژوهش توصیفی تحلیلی است، با جمع آوری مقالات گردشگری محدودیت های زنان، اطلاعات کتابخانه ای و منابع اینترنتی سپس به تجزیه وتحلیل اطلاعات پرداخت شده.تجربه بسیاری از مناطق گردشگری در دنیا در دراز مدت نشان داده که روش برنامه ریزی شده برای توسعه جهانگردی می تواند بدون ایجاد مشکلاتی مهم، فوایدی به همراه آورد؛ برنامه ریزی برای بهره برداری از منابع گردشگری در همه کشورها از جمله کشور ایران با دیرینه ای به قدمت تاریخ و سرشار بودن از جاذبه های طبیعی، تاریخی، باستانی و زیارتی برای رسیدن به جایگاه ویژه ای در این صنعت اهمیت به سزایی دارد. همچون بسیاری از فعالیتهای فراغتی، دسترسی به سفر و گردشگری توزیع برابری در میان دستههای مختلف اجتماعی از جمله طبقات و جنسیت های مختلف (زنان و مردان) ندارد.

Keywords:

گردشگری , توریسم , محدویت ها , فرصت ها