نقش افزایش ظرفیت جذب دانش از طریق ارتباطات با نقش میانجی اعتماد و تسهیم دانش (مطالعه موردی : دانشگاه مجازی شیراز)

مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی-پیمایشی است که با هدف بررسی افزایش ظرفیت جذب دانش از طریق ارتباطات با نقش میانجی اعتماد و تسهیم دانش (مطالعه موردی : دانشگاه مجازی شیراز) صورت پذیرفته است. جامعه و نمونه آماری این تحقیق را همه کارکنان دانشگاه مجازی شیراز تشکیل می دهند که تعداد آن ها برابر با ۶۸ نفر می باشد. بنابراین در این مطالعه از سرشماری استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها توسط تکنیک روایی نسبت اعتبار محتوا و پایایی آن ها به وسیله آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری که با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس صورت پذیرفت، نشان داد ارتباطات بر اعتماد و ظرفیت جذب دانش، تاثیر معناداری دارد؛ اعتماد بر تسهیم دانش، تاثیر معناداری داشت؛ تاثیر تسهیم دانش بر ظرفیت جذب دانش، معنادار بود؛ نقش میانجی اعتماد در رابطه بین ارتباطات بر تسهیم دانش، معنادار بود؛ هم چنین نقش میانجی تسهیم دانش در رابطه بین اعتماد و ظرفیت جذب دانش، نیز معنادار بود.

Keywords:

ظرفیت جذب دانش , ارتباطات , اعتماد , تسهیم دانش , دانشگاه مجازی شیراز