مرادعلی بهمنی - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
محمد رضائی - استادیار گروه الهیات، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
مرضیه پیله ور - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

در فقه، در ذیل برخی از مصادیق رجوع به اهل خبره، به طور مفصل از مبانی اعتبار نظر اهل خبره، سخن به میان آمده و ادله اعتبار آن که شامل همه موارد رجوع به اهل خبره می شود بیان شده است. از مجموع آنچه در فقه بیان شده، معلوم می شود که مهمترین دلیل اعتبار نظر اهل خبره، سیره عقلاء بر رجوع به اهل خبره و قاعده رجوع جاهل به عالم است. علاوه بر این، گاهی بر لزوم حصول وثوق و اطمینان و اعتبار آن در مورد نظر اهل خبره تاکید شده و برخی، حتی شرایط شهادت را لازم دانسته اند. با وجود تمامی این دلایل، باز هم نظراتی مخالف حجیت قول اهل خبره وجود دارد، بر این اساس که اگرچه بنای عﻘلا رجوع به اهل خبره در مسائل مربوط به اهل فن است، این امر به معنای موافﻘت همیشگی نظر شارع با عﻘلا نیست. همچنین در شرع، هیچگونه مدرکی دال بر امضای نظر اهل خبره از سوی شارع وجود ندارد و چون عمل بر اساس ظن نیز حرام است اقدام براساس قول اهل خبره جایز نیست. البته در ارزیابی تعارض نظرات اهل خبره باید گفت که بسیاری از احکام نیز وجود دارد که نصی از سوی شارع برای آنها نیست و همان گونه که بیان شد عدم ردع شارع در اموری چون اصل صحت ، خبر واحد و ... میتواند جواز صحت آنها باشد. همچنین چنانچه قول اهل خبره را معتبر دانسته نشود در مسائل تخصصی و مربوط به اهل فن، خلا ایجاد شده و به قول فﻘها باب علمی دچار انسداد می شود. لازم به ذکر است این پژوهش با روش تفسیری-کیفی انجام شده است.

تعارض , حجیت , نظر , , اهل خبره