عباسعلی رهبر - دانشکده علوم سیاسی

جامعه ایرانی همواره در روند سرمایه اجتماعی و اعتماد سیاسی خود با فرازو نشیبهای متعددی روبرو بوده است که نقطه عطف این رویش سرمایه اجتماعی در انقلاب اسلامی تجلی می یابد به گونه ای که با افول سرمایه اجتماعی نظام پهلوی از یک طرف و هم افزایی رهبری امام ره ، ارزش های متعالی و حرکت جمعی مردم از طرف دیگر ، نظام جمهوری اسلامی تاسیس شد .باتوجه به قابلیتها ی متنوع انقلاب اسلامی ایران در عرصه سرمایه اجتماعی و اعتماد سیاسی ، سوال اصلی مقاله حاضر این است که :وضعیت اعتماد سیاسی اجتماعی در ایران در قالب سرمایه اجتماعی با چه امیدها و بیم هایی همراه بوده است؟ فرضیه اصلی نیز ناظر به این گزاره است که اعتمادسیاسی (مرتبط با دولت ها ) مندرج در سرمایه اجتماعی باشروع انقلاب اسلامی در سطوح تاثیر برافزایش مشارکت اجتماعی – سیاسی ،فرهنگ متعالی وانسجام اجتماعی –سیاسی ارتقا جدی داشته است اما در دهه های بعدی با توجه به افزایش سطح خط فقر ،آسیب های اجتماعی ،ادارک عمومی فساد غیر سیستماتیک و شکاف های اجتماعی با موانع فزاینده و خطر پذیر مواجه شده است البته تمسک به ادراکات ذهنی و عینی نظام ارزشی انقلاب اسلامی و ارتقاء کارآمدی دولت ها در تسریع پیشرفت و رفع موانع اعتماد سیاسی مهم تلقی می گردد . روش شناسی مقاله نیز رویکرد مبتنی بررویکرد کیفی و تکنیک تحلیل روش استنباطی بوده است .

سرمایه اجتماعی , اعتماد , اعتمادسیاسی , انسجام اجتماعی , , نظام ارزشی انقلاب اسلامی