محمد باقری - دانشجوی دکتری رشته علوم سیاسی(گرایش مسائل ایران)، دانشگاه فردوسی ، مشهد،
مهدی نجف زاده - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
وحید سینائی - دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی، مشهد
مرتضی منشادی - گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد،مشهد، ایران.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدرنیزاسیون و سیاست های توسعه شهری در شهر مشهد است. روش تحقیق در این پژوهش کیفی (تحلیلی تم) است و داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل استادان دانشگاه، نخبگان و متخصصان آشنا با حوزه مدرنیزاسیون شهر مشهد هستند که با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند و کفایت داده ها و اصل اشباع در مجموع با ۲۰ نفر مصاحبه شد. داده ها در ۳ مرحله کدگذاری باز و محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد که دوران پیش از انقلاب، سبک مدرنیزاسیون غربی بر شهر حاکم بود و شاه تلاش داشت الگوی غربی را در برنامه های توسعه شهر پیاده سازی کند. پس از انقلاب اسلامی نیز در راستای توسعه شهری، مداخله مستقیم و غیرمستقیم در بافت مرکزی شهر مشهد صورت گرفت. اما در این میان، در جریان مدرنیزاسیون مشهد در دوران پس از انقلاب اسلامی تعارضاتی از جمله تعارض ملی و محلی؛ تعارض سنت و مدرنیته و توسعه بدون در نظر گرفتن اصول مدرنیزاسیون نیز پدیدار شده است. نتیجه نهایی، تغییر شهر مشهد از ماهیت مذهبی به شهر مدرن جدید است.

مدرنیزاسیون, نوسازی, توسعه شهر, سیاست, مشهد