رسیدگی به اختلافات سرمایه گذاری در پرتو رویکرد های نوین و سنتی ( قضایی و غیر قضایی) بین المللی

در بازخورد با قرارداد های سرمایه گذاری آنچه در بادی امر و بروز اختلاف موضوعیت می یابد داوری است که می تواند در حوزه دولت سرمایه گذار نیز ایجاد گردد که باید اذعان کرد عملکردی پیچیده از عناصر مختلف با منافع سازگار یا متفاوت است. این مطالعه با ارزیابی دیپلماسی اقتصادی در امر سرمایه گذاری از یک سو و صلاحیت دادگاه ها، نقش نهاد داوری، وضعیت و موقعیت طرفین پس از صدور آرای داوری، اختلافات اساسی بین داوری ایکسید و غیر ایکسید که می-تواند ناشی از اختلافات سرمایه گذاری باشد، می پردازد. این در حالی است که صلاحیت مراجع داوری در داوری های سرمایه گذاری معمولا براساس پیشنهاد و توافقنامه داوری توسط طرف های قرارداد و یا اشخاص حقیقی و حقوقی صورت می پذیرد. این مقاله با روشی تحلیلی و توصیفی سعی می کند رویه داوری و ساختار آن را در قالب مراجع داوری از جمله ایکسید، آنسیترال و دیگر مراجع مورد بهره واکاوی کرده و معیار های تشخیص شناسایی حل اختلاف را در این حوزه مورد مداقه و تحلیل قرار دهد. داده ها نشان می دهد؛ مراجع داوری و شیوه های رسیدگی داوری می تواند در مواجهه با نوع سرمایه گذاری و نوع دعوا متفاوت عمل نموده و مختلف باشد. به عبارت دیگر شیوه های رسیدگی و ضوابط تشخیص در مراجع مختلف در داوری بین المللی متفاوت و هر کدام به طرق خاص و ویژه خود می باشد.

Keywords:

داوری , سرمایه گذاری , ایکسید , آنسیترال , معیار شناسایی حل اختلاف