آثار جامعه شناختی نهاد داوری با تاکید بر صلاحیت داور در رسیدگی به انحلال قرارداد

مبنای داوری، توافق طرفین بر تشکیل یک دادگاه خصوصی و شیوه رسیدگی است و وجود اختلاف در هر رابطه حقوقی از جمله قرارداد اصلی و توافقنامه داوری، بدیهی است. ارجاع اختلاف به داوری علی الاصول اختیاری و مبتنی بر تراضی طرفین است و مسلم است که دعوا باید در مرجعی که شایستگی رسیدگی به آن را دارد، مطرح شود. از طرفی نهاد داوری نقش پررنگی در حل و فصل اختلافات و بهبود روابط حقوقی و قراردادی در جامعه دارد. این تحقیق، آثار جامعه شناختی نهاد داوری با تاکید بر صلاحیت داور در رسیدگی به انحلال قرارداد را بررسی می کند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق نشان میدهد که هر چند رویکردهای متفاوتی در حقوق ایران نسبت به صلاحیت داور و دادگاه در رسیدگی به این اختلاف در دو حوزه داخلی و بین المللی وجود دارد، ولی در حقوق انگلیس، قانونگذار بر صلاحیت داور تاکید دارد. به نظر می رسد با توجه به آثار مثبت و مزایا و فواید نهاد داوری در رسیدگی به اختلافات از قبیل بقا و بهبود روابط حقوقی و تجاری اشخاص، کاهش هزینه ها، جلوگیری از اتلاف منابع مادی و انسانی برای دولت و جامعه، میزان مقبولیت و پذیرش رای داور در مقایسه با محاکم، قائل شده به صلاحیت نهاد داوری مبنای معقول و منطقی تر داشته باشد.

Keywords:

صلاحیت داور , قرارداد داوری , داور , آثار جامعه شناختی نهاد داوری