مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان فراشناختی بر کاهش نشخوار ذهنی بیماران افسرده

هدف اصلی این پژوهش مقایسه اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و فراشناخت بر کاهش نشخوار ذهنی بیماران افسرده بود. بدین منظور ابتدا به شیوه نمونهگیری در دسترس از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان معتمدی و مرکز مشاوره روشنا که بر اساس مصاحبه بالینی تشخیص افسردگی دارای نشخوار ذهنی دریافت کرده و نیز بر اساس مقیاسهای پژوهش، دارای نشانههای نشخوار ذهنی برای آنان ثبت شده بود، تعداد ۳۶ نفر از آنانی که واجد ملاکهای لازم جهت شرکت در پژوهش بودند در جریان پژوهش قرار گرفته و به طور تصادفی در سه گروه ۱۲ نفری شامل آزمایشI۱ (بیماران افسرده دارای نشخوار ذهنی)، آزمایشI۲ (بیماران افسرده دارای نشخوار ذهنی) و کنترل جایگزین شدند. در مرحله بعد پرسشنامهی نشخوار ذهنی نولن-هوکسما و مورو (۱۹۹۱) بر روی آزمودنیهای هر سه گروه به اجرا گذاشته شد و نمرات کسب شده به عنوان نمرات پیش آزمون در نظر گرفته شد. سپس اعضای گروههای آزمایشI۱، در ۸ جلسه درمانی به صورت هفتهای ۱ بار که حدود ۵/۱ ساعت به طول انجامید، تحت مداخلهی "شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی" و اعضای گروههای آزمایشI۲ نیز در ۸ جلسه ی درمانی به صورت هفته ای ۱ بار که حدود ۵/۱ ساعت به طول انجامید، تحت مداخلهی "درمان فراشناختی" قرار گرفتند؛ این در حالی بود که افراد گروههای کنترلI هیچ مداخلهای دریافت نکردند. نتایج نشان داد که شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر کاهش نشخوار ذهنی بیماران افسرده تاثیرگذار است. این در حالی بود که بین اثربخشی مداخله شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان فراشناختی بر کاهش نشخوار ذهنی بیماران افسرده تفاوت معناداری مشاهده نشد.

Keywords:

ذهن آگاهی , مراقبه , شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , نشخوار ذهنی , افسردگی