محمدباقر محمودی - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد واحد قشم، قشم، ایران
مریم مرادی - استادیار حقوق بین الملل خصوصی، دانشگاه آزاد واحد قشم، قشم، ایران
سید باقر میرعباسی - استاد گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

توافقنامه پاریس یکی از مهمترین توافقات جهانی تغییرات اقلیمی است که الزاماتی را در قوانین بین المللی و داخلی کشورها به وجود آورد که حقوق افراد و حقوق بشر را در موارد مختلف تحت تاثیر قرار داده است و هدف این مقاله تبیین عواقب انسانی تغییرات اقلیمی با تاکید بر ملاحظات حقوق بشری و کنوانسیون ۲۰۱۵ پاریس می باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که تغییرات اقلیمی و اقدامات انجام شده مربوط به کاهش تغییرات اقلیمی و تطبیق یافتن با تاثیرات نامطلوب آن جوامع و ملت ها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و تهدیدی نسبت به ویرانی فرهنگ افراد، غیر قابل سکونت کردن سرزمین های آنان و محروم ساختن آنان از وسایل امرار معاش، شیوع جهانی بیماری های مهلک و تهدیدی جدی برای برخورداری بشر از حق نسبت به صلح و امنیت بین-المللی شده است. همچنین تاثیر منفی منابع آب و برخورداری موثر از حق نسبت به آب و غذا از طریق رویدادهای اقلیمی، مانند سیل و خشکسالی شده است. از این رو، کشورهای عضو کنوانسیون تغییرات اقلیمی، باید در فعالیت ها و اقدامات خود در ارتباط با تغییرات اقلیمی، باید حمایت های کلی را در نظام مقابله با تغییرات اقلیمی ترکیب کنند و با ایجاد شفافیت کافی، فرصت مشارکت عموم در فرآیندهای تصمیم گیری را ایجاد کنند. بنابراین ضروری است تا ملاحظات و توجهات حقوق بشری در فرایندهای مربوطه کنوانسیون ساختاری ملل متحد راجع به تغییرات اقلیمی، شامل هر ساختار نهادی و قانونی حاصل از نتایج مورد توافق مذاکرات جدید، ادغام شود.

حقوق بشر, کنوانسیون ۲۰۱۵ پاریس, تغییر اقلیم, تعهدات