تبیین جامعه شناختی تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر توسعه بخش بانکی ایران

بررسی عوامل موثر بر توسعه مالی در ادبیات اقتصاد کلان حائز اهمیت بوده و بخش عمده ای از مطالعات تجربی را در سال های اخیر به خود اختصاص داده است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیرگذاری متغیرهای تولید نا خالص داخلی ، سرمایه گذاری بخش خصوصی، نرخ تورم، درجه بازبودن اقتصاد و نااطمینانی سیاست های کلان اقتصادی بر سهم اعتبارات تخصیص یافته به بخش خصوصی از کل اعتبارات به عنوان شاخص توسعه مالی ایران طی سال های ۱۳۹۷-۱۳۷۰ می باشد. برای نیل به این هدف ابتدا با بهره گیری از رهیافت همجمعی گریگوری – هنسن به عنوان یکی از روش های همجمعی مناسب با لحاظ شکست ساختاری وجود رابطه بلندمدت بین متغیرهای مدل آزمون گردید ودرادامه الگوی تجربی تحقیق به روش حداقل مربعات پویا برآورد شد. نتایج تخمین مدل نشان داد رابطه تعادلی بلندمدت بین متغیرها برقرار بوده و نرخ تورم و نااطمینانی سیاست های کلان تاثیر منفی و متغیرهای درجه بازبودن اقتصاد، تولیدناخالص داخلی و سرمایه گذاری بخش خصوص تاثیر مثبت و معنی دار بر سهم اعتبارات تخصیص یافته به بخش خصوصی ایران طی دوره مورد مطالعه دارند.

Keywords:

متغیرهای کلان اقتصادی , توسعه بخش بانکی , ایران , رهیافت همجمعی گریگوری- هنسن