پیش بینی خودکارآمدی و عزت نفس دختران دوره دبیرستان بر اساس مثبت اندیشی والدین

مقدمه پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی خودکارآمدی و عزت نفس دختران دوره دبیرستان بر اساس مثبت اندیشی والدین انجام شد. روش کار جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش­آموزان دختر دبیرستانی شهر آباده طشک در سال ۱۳۹۹ بود، نمونه مورد نظر شامل ۱۳۲ نفر از دانش­آموزان دختر بود که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای به­عنوان نمونه انتخاب شدند، سپس افراد نمونه پرسشنامه­های مثبت اندیشی، عزت نفس و  خود کارآمدی  را تکمیل نمودند. در روند تحلیل، اطلاعات بدست آمده از روش آزمون همبستگی پیرسون بمنظور بررسی رابطه بین متغیرها و آزمون رگرسیون چند متغیره به روش همزمان بمنظور پیش بینی متغیر ملاک توسط متغیرهای پیش بین، با استفاده از نرم افزار spss  نسخه ۲۴   مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد که متغیر مثبت اندیشی بر حسب مولفه­های(ارزیابی دیگران از خویش و انتظارات مثبت آینده، بصورت مثبت هر کدام به ازاء افزایش یک واحد در انحراف استاندارد) توانستند با ایجاد تغییرات(واریانس) پیش­بینی­کننده متغیر عزت نفس دانش­آموزان دختر باشند. متغیر مثبت اندیشی بر حسب مولفه­های(ارزیابی دیگران از خویش و خوداعتمادی، بصورت مثبت هر کدام به ازاء افزایش یک واحد در انحراف استاندارد) توانستند با ایجاد تغییرات(واریانس) پیش­بینی­کننده متغیر خودکارآمدی دانش­آموزان دختر باشند.

Keywords:

خودکارآمدی , عزت نفس , مثبت اندیشی , دختران , والدین