ارائه الگوی ساختاری پیش بینی آشفتگی روانی بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی گری احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری شناختی دردانشجویان

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری پیش بینی آشفتگی روانی بر اساس عدم تحمل بلاتکلیفی با میانجی گری احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری شناختی بود.روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰مشغول به تحصیل تشکیل دادند که از بین آنها، ۳۸۷ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه افسردگی، اضطراب، استرس لاویوند و لاویوند (۱۹۹۵)، پرسشنامه عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون و همکاران (۱۹۹۴)، پرسشنامه احساس انسجام روانی فلنسبورگ (۲۰۰۶) و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) جمع آوری شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از معادلات ساختاری SEM با بهره گری از نرم افزار Amos صورت گرفت. سطح معناداری در این پژوهش ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که ضریب مسیر غیرمستقیم بین عدم تحمل بلاتکلیفی و آشفتگی روانی از طریق احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری شناختی مثبت معنادار است. بر این اساس چنین نتیجه گیری شد که احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری شناختی به صورت مثبت و معنادار اثر عدم تحمل بلاتکلیفی بر آشفتگی روانی را میانجیگری می کند. این موضوع بیانگر آن است که عدم تحمل بلاتکلیفی، احساس انسجام روانی و انعطاف پذیری شناختی در مجموع ۶۳ درصد از واریانس آشفتگی روانی را تبیین می کند.

Keywords:

آشفتگی روانی , عدم تحمل بلاتکلیفی , احساس انسجام روانی , انعطاف پذیری شناختی