محمدرضا مهدی قلی - گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
فریده دوکانه ای فرد - گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
پانته آ جهانگیر - گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

مقدمه: این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی تاب آوری در ارتباط بین تمایزیافتگی و دلزدگی زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بود. روش کار: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده منطقه ۱ شهر تهران در بازه زمانی نیمه دوم تیر تا پایان شهریور ماه سال ۱۴۰۰ بود، که ۲۴۸ زوج ( ۱۲۴ مرد و ۱۲۴ زن) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش اجرای اینترنتی با استفاده از مقیاس های دلزدگی زناشوئی (پاینز، ۱۹۹۶)، تاب آوری (کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه های تمایزیافتگی خود (اسکورن و دندی، ۲۰۰۳) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل آزمون پیرسون و OLS استفاده شد.یافته ها: بین تمایزیافتگی و دلزدگی زناشویی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P) ، همچنین تاب آوری در رابطه بین تمایزیافتگی با دلزدگی زناشویی زوجین نقش میانجی ندارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت که تمایزیافتگی نقش مهمی در دلزدگی زناشویی و به طور کلی روابط زناشویی زوجین دارد، لذا توجه به تمایزیافتگی در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران حوزه زوج و خانواده یاری می رساند.

تاب آوری, تمایزیافتگی, دلزدگی زناشویی