بررسی اثر مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر بیان ژن استئوکلسین قلبی، ویتامین K۲(MK-۴)و کلسیم سرمی در موش های صحرایی مدل انفارکتوس قلبی

چکیده مقدمه: تمرینات ورزشی با تنظیم سیگنالینگ سلولی در قلب و عروق می­تواند آسیب­های ناشی از انفارکتوس قلبی­(MI) را به حداقل برساند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف وارفارین با تمرینات تداومی و تناوبی بر بیان ژن استئوکلسین قلبی، ویتامین­­MK-۴ و کلسیم سرمی در موش­های مدل انفارکتوس قلبی می­یاشد.   روش کار: در این مطالعه تجربی ۴۲ سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگو-دوالی (۲۲۰-۱۸۰ گرم) به طور تصادفی به ۷ گروه کنترل سالم، انفارکتوس قلبی یا ایسکمی­(ISC)، ISC+تمرین تناوبی، ISC+تمرین تداومی، ISC+وارفارین، ISC+تمرین تناوبی+وارفارین و ISC+تمرین تداومی+­وارفارین تقسیم شدند. القاء با تزریق زیرپوستی ایزوپروترنول ایجاد شد. مدت تمرینات هشت هفته، پنج جلسه در هفته و دوز مصرفی وارفارین ۵/۰   mg/kg در روز بود. مقادیر ژنی، تغییرات ویتامین K۲ و کلسیم به ترتیب به روش Real time-PCR، الایزا­، فتومتریک و تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های t مستقل، واریانس یک طرفه و واریانس دو عاملی بررسی شد (۵ ۰/۰>P). نتایج: القای بیماری سبب افزایش بیان ژن استئوکلسین (۰۰۳/۰=p)، ویتامین­K۲ ­(۰۲۷/۰=p) و کلسیم (۰۰۱/۰=p) نسبت به کنترل سالم شد. در بررسی بیان ژن استئوکلسین، گروه ایسکمی+­وارفارین با ایسکمی+EIT (۰۱۴/۰=p) و ایسکمی+ECT (۰۰۷/۰=p) و در بررسی سطوح کلسیم گروه ایسکمی با ایسکمی+EIT (۰۱۴/۰=p)، ایسکمی+ECT (۰۰۱/۰=p) و ایسکمی+­وارفارین+ECT (۰۱۳/۰ P=) اختلاف معنی­داری داشتند. همچنین تعامل تمرین و دارو بر هیچ یک از متغیرها تایید نشد. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد تمرینات تناوبی و تداومی با کاهش استئوکلسین قلبی و کلسیم سرمی، در کاهش تخریب و کلسیفه شدن عروقی بعد از  MI موثر باشند و تاثیرات مضر برخی داروها نظیر وارفارین را به حداقل برسانند. 

Keywords:

وارفارین , تمرینات تداومی و تناوبی , بیان ژن استئوکلسین قلبی , ویتامین K۲(MK-۴) , انفارکتوس قلبی