طراحی و اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر شبیه ساز بیماران مجازی تحت وب بر توسعه استدلال اخلاقیدانشجویان پزشکی در پاندمی کویید ۱۹
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 97
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
VCMMU01_017
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1401
Abstract:
هدف: این مطالعه نیز با هدف طراحی و اجرای مداخله آموزشی مبتنی بر شبیه ساز بیمار مجازی VPs بر توسعه استدلال اخلاقی دانشجویان پزشکی در دوران پاندمی کووید ۱۹ انجام شده است.روش: در این مطالعه تجربی قبل و بعد ۷۶ دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به روش دسترس و مبتنی بر هدف انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه مداخله مبتنی بر شبیه ساز بیمار مجازی تحت وب n=۳۸ و کنترل (آموزش حضوری مبتنی بر مورد n=۳۸ تقسیم شدند. آموزش به شیوه شبیه ساز بیمار مجازی بر روی تقسیم شدند. آموزش به شیوه شبیه ساز بیمار مجازی بر روی VPS۵ انجام شد که مبتنی بر ۵ سناریو اخلاق پزشکی واقعی طراحی و روایی محتوای آن ها توسط متخصصان آموزش و اخلاق پزشکی تایید شده بود. محور سناریوها موضوعات احترام، رعایت امانتداری، محرمانگی، پاسخگویی و صداقت بود. پس از کار با هر بیمار VPs یک جلسه بازاندیشی برگزار گردید. پرسشنامه ارزیابی کوچک مهارت های حرفه ای بودن Professionalism Mini-Evaluation Exercise قبل و یک ماه پس از پایان مداخله توسط دانشجویان برای یکدیگر و نیز توسط دو نفر از اساتید بالینی دانشکده پزشکی برای هر دانشجو تکمیل گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS ۱۱/۵ و آزمون های تیم ستقل، تی زوجی و مجذورکای انجام شد نتایج: دانشجویان اینگونه بیان کردند که بیماران مجازی سازماندهی شده ( ۹۶ %)، جذاب ( ۷۶ %) و چالش برانگیز ( ۸۹ %) بودند. ۸۰%دانشجویان اعتقاد داشتند که بکارگیری این بیماران مجازی به درک بهتر و واقعی آن ها از مفاهیم حرفه ای بودن کمک نموده است میزان تغییر نمره حرفه ای بودن دانشجویان در گروه بیمار مجازی تحت وب ۴۳۱±۴/۱ بیشتر از گروه آموزش حضوری مبتنی بر مورد ۱۴/۳±۰/۴ بود که از لحاظ آماری نیز این تفاوت معنی دار بود P<۰/۰۰۰۱ نتیجه گیری: براساس یافته ها بکارگیری بیمار مجازی تحت وب در کسب مهارت های حرفه ای بودن دانشجویان پزشکی بهتر از روشآموزش حضوری مبتنی بر مورد عمل نموده است و دانشجویان دیدگاه و تجارب مثبتی از بکارگیری آن ذکر کردند. لذا پیشنهادمی گردد در آموزش حرفه ای بودن به دانشجویان پزشکی مورد استفاده قرار گیرد و تاثیرات ان بررسی شود.
Keywords:
Authors
سیده تکتم معصومیان حسینی
دکترای تخصصی، آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مجازی، تهران، ایران / کارشناسی، فناوری اطلاعات سلامت، معاونت درمان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
سلیمان احمدی
دکترای تخصصی، آموزش پزشکی، دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سید محسن معصومیان حسینی
دانشجوی دکترای تخصصی، یادگیری الکترونیکی، دانشگاه علوم پزشکی مجازی، تهران، ایران.