مریم اکبری - کارشناسی علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

این مطالعه با هدف بررسی نقش اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی در بحران هویت نوجوان انجام شده است. روشپژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه نوجوانان شهرستان محلات در سال۱۴۰۰ بود. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) استفاده شد. بر اساس این جدول و با توجه به اینکهتعداد جامعه آماری بیشتر از ۱۰ هزار نفر می باشد، حجم نمونه مورد نیاز ۳۸۴ نفر برآورد شد. با توجه به محدودیت هایکرونایی، ۳۸۴ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اعتیاد به شبکه هایاجتماعی مجازی یانگ (۲۰۱۶) و پرسشنامه بحران هویت احمدی (۱۳۸۷) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ازبرنامه نرم افزاری SPSS.v۱۶ و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل رگرسیون دو متغیره استفاده شد. نتایجآزمون تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد ارتباط معناداری بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی و بحران هویت وجوددارد (P=۰/۰۰۰, r=۰/۳۴۸). افزون بر این، نتایج تحلیل رگرسیون دو متغیره نشان داد ۱۲/۱ درصد از تغییرات بحران هویت در نوجوانان توسط اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی تبیین می شود. بنابراین، به سیاستگذاران و متولیان نظام آموزشیکشور پیشنهاد میش ود در قالب برنامه های درسی مبتنی بر سواد اطلاعاتی، نسبت به آگاه سازی نوجوانان پیرامون پیامدهایمنفی اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی اقدام نمایند.

شبکه اجتماعی مجازی، اعتیاد، بحران هویت، نوجوانان