تاثیر امید درمانی برابعاد کیفیت زندگی وسازگاری اجتماعی دانش آموران دختر

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی امید درمانی در کیفیت زندگی وسازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش کلیه دانش آموزان دختر شهر پارس آباد بودند که از این تعداد ۴۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. و با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی وسازگاری اجتماعی آزمودنیها اندازه گیری شد. سپس مداخلات مبتنی بر امید درمانی در ۸جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد. در پایان مداخلات، کیفیت زندگی وسازگاری اجتماعی آزمودنیها دوباره اندازه گیری شد (پس آزمون) و داده ها به وسیله تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که برنامه امید درمانی، در افزایش حیطه های کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر در سطح((%۱ معنی دار بود. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد میکند که امیددرمانی روش درمانی مناسبی برای افزایش سطح کیفیت زندگی و سازگاری اجتماعی می باشد.

Keywords:

امید درمانی , ابعادکیفیت زندگی , سازگاری اجتماعی