اثرات پرایمینگ کیتوزان و اسید هیومیک بر شاخص های جوانه زنی بذر بادرنجبویه (Melissa Officinalis L.) در شرایط تنش خشکی

تنش خشکی موجب کاهش جوانه زنی و رشد گیاهان می شود و ارائه راهکارهایی برای مقابله با آن بسیار حائز اهمیت است. لذا پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، جهت بررسی اثر پرایمینگ کیتوزان و اسید هیومیک در شرایط تنش خشکی، در سه تکرار بر روی بذر گیاه دارویی بادرنجبویه اجرا گردید. تیمارهای پژوهش عبارتند از سه سطح پرایمینگ (کیتوزان، اسید هیومیک و شاهد (بدون پرایم)) و چهار سطح تنش خشکی (۳-، ۶-، ۹- بار و شاهد (بدون تنش)) و صفاتی نظیر: طول ریشه-چه، طول ساقه چه، ضریب آلومتری، درصد جوانه زنی و شاخص بنیه بذر اندازه گیری گردید. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که کاربرد پرایمینگ کیتوزان و اسید هیومیک موجب کاهش اثرات منفی ناشی از تنش خشکی شد و بیشترین مقدار درصد جوانه زنی مربوط به تیمارهای اثرات متقابل کیتوزان+ بدون تنش به مقدار (%۳۰/۹۷) و همچنین اسید هیومیک+ بدون تنش به مقدار (%۵/۹۶) بودند.

Keywords:

پلی اتیلن گلیکول , درصد جوانه زنی , شاخص بنیه بذر , ضریب آلومتری