تحلیل پرداخت در داده های توالی دیجیتال

داده های توالی دیجیتال در پایگاه های داده، افق نوینی از دسترسی و بهرهبرداری از منابع ژنتیک را فراهم نموده است. نزاع بر سر مالکیت داده ها، امکان سنجی فنی و حقوقی پرداخت یا عدم پرداخت و امکان اعمال مقررات پروتکل ناگویا راجع به تسهیم منافع بر داده های توالی دیجیتال است. آنان که سودای تجارت و سود دارند با تمسک به ماهیت داده ها و عدم وجود نظام حقوقی و مالی برای پرداخت در اسناد بین المللی، اصل مالکیت و پرداخت را به چالش کشیدند و تامین کنندگان توالی، با استناد به عدم تغییر ماهیت اطلاعاتی توالی های دیجیتال از ماده به داده، عدم وجود سبب فک مالکیت، امکان ردیابی تامین کننده توالی و ظرفیت سازی ردیابی کاربر، پرداخت و تسهیم منافع در استفاده از توالی دیجیتال را ضروری می دانند. عدم تضمینات قراردادی، عدم نظام حقوقی و مالی در عرصه بین المللی و عدم امکان انحصار توالیها، پرداخت و تسهیم منافع در استفاده از توالی دیجیتال را با چالش مواجه کرده است. با گسترش عدم پرداخت، مالکیت بر داده ها به شدت متزلزل شده و بستر قانونی سرقت زیستی بیش از پیش فراهم شده است.

Keywords:

منابع ژنتیک , داده های توالی دیجیتال , سرقت زیستی , پروتکل ناگویا