محمد صادقی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور رضوانشهر صد
فروغ قاسمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور رضوانشهر صد
فهیمه عبادی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشه

یکی از مهمترین شرایط جهت توسعه گردشگری در هر منطقه وجود مراکز اقامتی و نحوه توزیع فضایی آنها می باشدنحوه قرارگیری )مکان یاشی( مراکز اقامتی در فضای شهر، شسته شه پراکنش و توزیع فضایی آنها، می توان کاهش یا افزایش فضای خ ماتی و تغییر الگوی رفتاری گردشگران را شه همراه داشته شاش . در این مقاله سعی شده است توزیع فضایی مراکز اقامتی گردشگری شهری در شهر های تاریخی فرهنگی شر اساس م ل های آشورث، تنبرگ و گتناز مورد تحلیل- قرار شگیرد روش این پژوهش توصیفی تحلیلی است شا شهره گیری از دو شیوه کتابخانه ای و مید انی اطلاعات موردنیاز – جمع آوری، طبقه شن ی و سپس در سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS) ( وارد ش شه کارگیری این مد ل ها در شهر شیراز نشان می ده که جاذشه های شهری، تأسیسات اقامتی و تجاری را در مح وده مرکزی شهر و شخاش تااریخی فرهنگی – شهر را شک داده است همچنین مکانیابی هتل ها براساس محور خیابان های تاریخی شکل گرفته که این وضعیت بر خلاف نظر وال، دودیکا، هاچینسون و آشورث وتنبرگ می باشد

گردشگری شهری، جهت ، توزیع فضایی، شهرهای تاریخی ، شیراز