بررسی اثر سدیم بوتیرات بر زنده مانی رده سلولی HCT۱۱۶ سرطان کولورکتال

سرطان کولورکتال از شایع ترین سرطان های گوارشی و دومین عامل مرگ و میر مرتبط با سرطان در جهان است. سدیم بوتیرات یک مهارکننده هیستون داستیلاز با خاصیتی وابسته به دوز و زمان برای القای آپوپتوز در سلول های سرطانی کولون است که می تواند داروی ضدسرطان نویدبخشی برای درمان غیرتهاجمی سرطان کولورکتال باشد. هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر سدیم بوتیرات بر زنده مانی رده سلولی HCT۱۱۶ سرطان کولورکتال از طریق فعالیت ضدتوموری می باشد. در ابتدا رده سلولی HCT۱۱۶ را کشت داده و سلول ها تحت تیمار با غلظت های مختلف سدیم بوتیرات ۱)، ۲,۵، ۵ و ۱۰ میلی مولار) و در بازه های زمانی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت قرار گرفتند. درصد زنده مانی سلول ها با استفاده از روش MTT نشان دادند که IC۵۰ سدیم بوتیرات برای هر کدام از تیمار های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعته، به ترتیب ۱۰، ۵ و ۲,۵ میلی مولار می باشد. کاهش وابسته به دوز و زمان معنی داری در زنده مانی سلول ها بر اثر تیمار با سدیم بوتیرات مشاهده شد که نشان می دهد سدیم بوتیرات می تواند با القاء آپوپتوز، رشد سلول های HCT۱۱۶ را مهار کند.

Keywords:

سرطان کولورکتال , سدیم بوتیرات , زنده مانی سلولی , رده سلولی .HCT۱۱۶