شگردهای تاثیرپذیری سیدحسن حسینی از قرآن کریم

مطالعه آثار ادبی از منظر تاثیر و تاثر، رهیافتی در جهت کشف و شناخت بینامتنی است؛ شناختی که برجستگی طرز، و سیاق پیروی هنرمند را آشکار می­ سازد. بهره­ گیری متنوع سیدحسن حسینی، از قرآن کریم، بیانگر آشنایی او با شگردهای مختلف تاثیرپذیری است. حسینی در استفاده از قرآن کریم، علاوه بر تاثیرپذیری به شگردهای مختلف، دارای نوآوری و انسجام فکری بوده و واژه ­سازی و آوردن ترکیبات تازه، از ویژگی­ های بارز اشعار قرآنی به شمار می ­آید. حسینی با نوآوری در زبان، آن را غنا بخشیده، و با به­ کارگیری واژه­ای آشنا در بعدی تازه از ساختار جمله، معنای جدیدی به آن داده است. واژه ­ها و عبارات در شعر حسینی، ابزاری برای بیان اندیشه به ­شمار می آید و هدف او، القای مفاهیم متعالی است؛ به تبع آن، بهره­ گیری از قرآن کریم، علاوه بر جنبه هنری و بلاغی آن، در جهت اثبات عقیده، بیان احوال درونی، تقدس بخشیدن به سروده خویش است. حسینی از اثرپذیری تلمیحی بیشترین بهره را گرفته است. این پژوهش با بهره­ گیری از منابع کتابخانه ­ای و به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است.

Keywords:

قرآن کریم , سیدحسن حسینی , اثرپذیری تلمیح , ترجمه , درج