موسی عابدینی - استادیار گروه جغرافیای طبیعی،گروه جغرافیا،دانشگاه محقق اردبیلی
محبوب ریحان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، گروه جغرافیا،دانشگ

مهمترین مشکل در مورد پراکندگی و رشد نا اندیشیده شهرها، فقدان نقشه و برنامه برای توسعه شهراست. بحث توسعه کالبدی فیزیکی شهرها امروزه در ابعاد مختلف یکی ازمعضلات کشورهای جهان - بویژه جهان سوم از جمله کشورایران می باشد. هم اکنون تقریباً بیش از نیمی از مردم جهان در شهرها بسر می برند، پیش بینی ها نشان می دهد که با نرخ رشد فعلی، جمعیت کشور در سال 1011 به 131 میلیون نفر خواهد رسید که حداقل به 2 برابر مساحت کنونی برای گسترش شهرها نیاز است. شهر اهر نیز از این قاعده مستثنی نیست، میزان رشد جمعیت و توسعه فیزیکی این شهر در جهت افقی و نیز گسترش مداوم ساخت و سازهای شهری سبب از بین رفتن مزارع کشاورزی، جنگلها و باغهای اطراف شهر شده است. در شرایطی که در اغلب شهرها توسعه کالبدی روندی سریع و فزاینده دارد، شناخت و مکان یابی اراضی مناسب برای توسعه کالبدی شهرها بسیار ضروری می باشد.در این مقاله با استفاده از نرم افزار GIS و مدل AHP شاخصها و عوامل اساسی که باید برای مکانیابی گسترش شهرها در نظر گرفته شود را در شهرستان اهر بر پایه شش معیار شیب، جنس زمین، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه و فاصله از مرکز شهرمورد ارزیابی قرار داده شده و مکانهای اولویت دار و مناسب برای توسعه کالبدی شهر با استفاده از نقشه نشان داده شده است،که میتواند مورد استفاده برنامه ریزان شهری و تصمیم گیرندگان فضایی قرار گیرد

توسعه فیزیکی، مکان بهینه، سیستم اطلاعات جغرافیایی، شهر اهر