عطاء غفاری گیلانده - دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری ، استادیار گروه جغرافیا ، دانشگاه محق
محمدحسن یزدانی - دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری ، استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه محق
فتح الله ویسی ناب - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری،گروه جغرافیا،دانشگ

امروزه عدم تعادل و وجود بی نظمی در نظام شهری یکی از عوامل بروز معظلات اقتصادی و اجتماعی درشهرها،در سطوح مختلف شناخته شده است.تلاش در جهت ساماندهی این وضعیت مستلزم بررسی وضع موجود و مطالعه روند طی شده در این رابطه است. درمقاله حاضر قصد بر این است که در یک رویکرد ( توصیفی – تحلیلی ) و با استفاده از مدل های تعدیل شده رتبه – اندازه ، حد اختلاف طبقه ای و ضریب آنتروپی ، روند - تحولات جمعیتی نظام شهری استان کرمانشاه در چهار دوره سرشماری ( 55-85 مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج به دست آمده بیانگر این است که در نظام شهری استان کرمانشاه عدم تعادل شدیدی وجود دارد به طوری که شهر کرمانشاه با داشتن عملکردهای متنوع و حوزه عملکردی قوی از موقعیت ممتاز در سطح ملی و منطقه ای برخوردار بوده و با جذب جمعیت نواحی اطراف به صورت یک شهر مسلط موجب ناهماهنگی در نظام شهری استان شده است. جهت رسیدن به نظام شهری و فضایی بهینه ، تقویت شهرهای میانی و کوچک که با توزیع عادلانه امکانات ، خدمات و فرصت ها همراه باشد ، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است

نظم فضایی ، استان کرمانشاه ، مدل تعدیلی رتبه – اندازه ،حد متناسب شهری ، ضریب آنتروپی