بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با بهره وری شغلی آموزگاران پایه ششم شهرستان آمل سال ۱۳۹۴-۱۳۹۵

پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک زندگی با بهره وری آموزگاران پایه ششم انجام گرفته است.روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش آموزگاران پایه ششم شهرستان آمل بوده که در بهار سال ۱۳۹۵ مشغول به کار بوده اند و تعداد ۱۱۰ نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری این پژوهش شامل پرسشنامه معتبر و استاندارد شده ابعاد شخصیتی پنج عاملی – NEOPI-FF فرم کوتاه، پرسشنامه سبکزندگی LSQ و پرسشنامه بهره وری هرسی و گلداسمیت می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی و توصیفیاستفاده شده است که در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شده که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین ویژگی های شخصیتی با بهره وری آموزگاران وجود ندارد( -۰/۰۴۵ =r رابطه معناداری بین سبک زندگی با بهره وری آموزگاران وجود دارد(.(r =۰/۲۵۷ همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد سبک زندگی پیش بینی کننده ی معنادار بهره وری است. در پایان بر اساس نتایج و در راستای آن پیشنهادهای کاربردی و پیشنهادهاییبرای پژوهش های آتی ارایه شده است.

Keywords:

شخصیت , سبک زندگی , بهره وری شغلی , شهرستان آمل