سید داود حسینی - دانش آموخته ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران

شورا از قدیمی ترین اصول عرفی و مقررات سنتی و از بارزترین شیوه های عقلایی در زندگی جمعی است. قدیمیترین شیوههای مدیریت در زندگی اجتماعی انسانها، نمودهایی از نظام شورایی را به همراه دارد. شورا را می توان شور و مشورت برای فهم و درک یک مسئله برای به کارگیری بهتر امورات در هر امری دانست. در این میان به شورا در قرآن کریم تاکید ویژه ای شده است. این بررسی در امورات مهم مسلمین به کار رفته است که می توان به شورای سیاسی تعبیر کرد. در این مقاله سوال این است که شورا در قرآن کریم به چه صورتی بکار گرفته شده است. در مقاله ابتدا به واژه یابی این کلمه در قرآن کریم پرداخته و سپس به بررسی آن در مصداق های تاریخی می پردازیم و نتیجه می گیریم که شورا سیاسی در قرآن تاکید وافر شده و یکی از روش های مهم تصمیم گیری کلان در امر سیاسی در جامعه است که نوعی آزادی انسان را مد نظر قرار داده است که نتایج آن هم نوعی اجماع جمعی را در بر دارد و هم برای مدیریت کلان جامعه کارساز بوده است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی و تحلیلی بوده که سعی شده است منابع دست اول و تفسیر های مهم قرآن کریم مورد توجه قرار گیرد.

شورا، قرآن، شورا در قرآن، آزادی و مشورت