حسین مرادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتعداری، ، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
حسین ارزانی - استاد گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
محمد جعفری - استاد استاد گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
اسماعیل علیزاده - دانش آموخته دکترای مرتعداری، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشگاه تهران

استفاده نادرست از مرتع منجر به تخریب بیش از حد مرتع شده است. بنابراین چه از نظر اقتصادی و چه از نظر فنی جهتجلوگیری از تخریب مراتع و همچنین افزایش بهره وری از مراتع لازم است تا طرح هایی که تولیدات فرعی مرتع مانند تولیداتشهد و گرده گیاهان را در اولویت های استفاده قرار می دهد، مورد توجه قرار گیرند. مطالعه حاضر بر اساس دستورالعمل تعیینشایستگی مرتع جهت زنبورداری صورت می گیرد که اساس آن امتیازدهی به فاکتورها می باشد، اما اصول کلی آن بر پایه روشفائو می باشد. نمونه برداری توسط واحدهای نمونه برداری (پلات) با روش تصادفی – سیستماتیک انجام شد. در هر تیپ گیاهیبا توجه به پوشش گیاهی منطقه چهار ترانسکت ۱۰۰ متری عمود بر هم (دو ترانسکت موازی با جهت شیب و دو ترانسکتعمود بر جهت شیب) و در طول هر ترانسکت ۱۰ پلات یک مترمربعی استفاده شد. نتایج نهایی مدل شایستگی پرورش زنبورعسل در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که تمام مراتع منطقه مورد مطالعه مناسب زنبورداری می باشد. به طوری که از کل مراتع منطقه ۱۴/۱۷ درصد در طبقه S۱ و ۷۸/۹۱ درصددر طبقه S۲ قرار دارند. در آنالیز معیارهای مطالعه شده در مدل پرورش زنبور عسل میتوان بیان کرد که کاهش درصد ترکیب پوشش گیاهی شهدزا و گرده زا در تیپ ۲، معیار فاصله از منابعآب در تیپ ۱ و فاصله از جاده و مسیر و همچنین شیب تند تیپ ۴ از عوامل اصلی محدودیت این تیپ در مقایسه با تیپ ۳بودند.

شایستگی مرتع، زنبورداری، مرتع لارک