تبیین نقش طبیعت گرایی در میزان مطلوبیت پارک های شهری و پایداری زیست محیطی (نمونه مورد مطالعه پارک ساعی شهر تهران)

تردیدی وجود ندارد که لازمه زیستن پایدار انسان، همزیستی با طبیعت است و هرجا و هر زمان این همزیستی در معرض مخاطره وآسیب قرار گیرد، زندگی انسان ها نیز به اشکال مختلف با نابسامانی های گوناگون روبرو می گردد . نیاز عوامل طبیعی و زیست دوست درزندگی ساکنین شهرهای مدرن و ارتباط آنها با طبیعت در خلق فضاهایی که شهروندان بتوانند در آن حدمطلوبی از آسایش محیطی راحس کنند و در عین حال این عناصر بتواند به ابعاد زیست محیطی و پایدای دست پیدا کند، از ضرورت های بررسی این مساله می باشد.فضاهای سبز شهری به عنوان بخشی از فضاهای باز شهری، عامل اصلی در ساختار سیمای شهری، بهبود شرایط اکولوژیکی، گذران اوقاتفراغت و تفریح محسوب می شوند، تا از این طریق بر کیفیت محیط زیست شهری بیفزاید. اهمیت فضای سبز در داخل شهرها به حدیاست که در بین ۵ کاربری مهم شهری از آن یاد می شود.از آنجا که پارک ها حلقه بارز واسط بین انسان و طبیعت هستند، می توان ایناماکن را به عنوان یکی از نخستین کارکردهایی دانست که ساکنین شهرها به نوعی همواره با آن در تماس اند . در این مقاله سعی شدهاست تا نقش طبیعت گرایی در میزان مطلوبیت پارک های شهری و پایداری زیست محیطی مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد و به عنواننمونه موردی پارک ساعی شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفته است. روش تحقیق این پژوهش ترکیبی از روش های کیفی و کمی میباشد. مبانی نظری و مطالعات اولیه تحقیق با روش کتابخانه ای و مرور اسنادی استخراج گردیده است . سپس دستاوردهای پژوهش شاملمولفه های اصلی و زیر مولفه های های آن توسط نگارندگان استخراج گردید و وزن دهی با استفاده از نرم افزار EXPERT CHOICEانجام گردید. در نهایت نتایج تحقیق در خصوص تبیین نقش طبیعت گرایی در میزان مطلوبیت پارک های شهری و پایداری زیستمحیطی ارائه گردید. بررسی ها نشانگر این مطلب هستند که نقش فضای سبز و طبیعت گرایی به عنوان عاملی کلیدی و تاثیرگذار دراحساس تعلق به مکان و افزایش میزان مطلوبیت فضایی پارک های شهری بسیار موثر است و علاوه بر احساس آرامش محیطی برایکاربران، عملکردها و ابعاد زیست محیطی، زیباشناختی- تجربی و اجتماعی انعطاف پذیری در محیط دارد که منتج به پایداری زیست محیطی و مطلوبیت فضایی و افزایش کیفیت محیط های شهری برای بهره برداران خواهد شد.

Keywords:

معماری سبز , پارک ها شهری , مطلوبیت فضائی , پایداری زیست محیطی