جواد افشین - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد بجنورد، آموزش و پرورش خراسان شمالی بجنورد
مجید مهنانی - کارشناسی علوم تربیتی مدیریت برنامه ریزی، آموزش و پرورش خراسان شمالی بجنورد
مینا جمشیدی - کارشناسی مدیریت دولتی، آموزش و پرورش خراسان شمالی بجنورد
عاطفه رضاپور - کارشناسی مدد کاری ، آموزش و پرورش خراسان شمالی بجنورد

مدت زیادی متخصصان، استعدادها را از روی کنش های شناخته شده ذهن تعریف می کردند. در نتیجه آنها از آزمونهای حافظه ، دقت ، سرعت عمل و غیره بحث می کردند. این نوع طبقه بندی، کاملا جنبه ذهنی دا شت و موجب می شد که یک آزمون را یک متخ صص در یک طبقه و متخصص دیگر در طبقه دیگری قرار دهد. آزمونهای استعداد، معمولا به صورت مقیاسها یا مجموعه آزمونها معرفی شده اند. نتایج این آزمونها را می توان به صورت نیمرخ روانی نشان داد. البته این کار زمانی درست خواهد بود که نمرهگذاری همه آزمونهای فردی یک مجموعه ، به مقیاس (به طور مثال مقیاس نمرههای استاندارد یا رتبه های درصدی) تبدیل شود. قدیمی ترین نیمرخ روانی به روانپزشک روسی به نام روسولیمو (Rosolimo) تعلق دارد.امروزه، استعداد را محصول عوامل متعددی می دانند و روانشناسان برای تحلیل عوامل تشکیل دهنده استعدادها از روش همبستگی استفاده می کنند. در این روش، آزماینده پاسخ هایی را که یک گروه از آزمودنی ها به آزمونهای متفاوت دادهاند، در نظر می گیرد و از روی همبستگی های موجود میان نتایج می تواند به عوامل مشترک و عوامل مستقل پی ببرد.

آزمون، استعداد، مهارت، هوش