شناسایی و رتبه بندی عوامل و متغیرهای کلیدی رشد و توسعه هوشمند شهری در شهر اهواز

رشد و توسعه سریع شهرنشینی در نتیجه پیشرفت تکنولوژی در قرن اخیر اگر چه مزایایی داشته اما موجب برهم خوردن نظم میان شهر و روستاها و بروز انواع مشکلات برای مناطق شهری و شهروندان گردید.از این جهت نیاز به برنامه ریزی برای دستیابی به رشد و توسعه مناسب شهری امری ضروری است. رشد هوشمند شهری رویکردی کاربردی در برخورد با مشکلات شهرنشینی نوین در جهت نیل به توسعه مطلوب استهدف اصلی این پژوهش بررسی ابعاد رشد و توسعه هوشمند شهری و تبیین متغیرهای کلیدی آن است که پس از جمع آوری مبانی نظری به روش اسنادی کتابخانه ای تلاش دارد تا با انجام مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه به تعداد ۱۰۰ نمونه در شهر اهواز این موضوع را مورد بررسی قرار دهد و در نهایت چارچوبی از شهر هوشمند، مشتمل بر اصول و راهکارهای برنامه ریزی به منظور ایجاد راهکارهای کارآمد برای بهبود وضعیت شهرها ارائه نماید .تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با تکیه بر روش تحلیل تاپسیس و روش تحلیل عاملی انجام گردیده است. که منطقه ۴ از میان مناطق ۸ گانه شهر اهواز در بهترین و منطقه ۶ در بدترین وضعیت قرار دارد. همچنین در بعد شاخص های رشد هوشمند شهری بیشترین نابرابری به شاخص دسترسی و کمترین نابرابری به شاخص های زیست محیطی اختصاص دارد.

Keywords:

رشد , توسعه , رشد هوشمند , شهر هوشمند , تحلیل تاپسیس , شهر اهواز