ترانه صنیعی - کارشناس ارشد، جغرافیا و برنام هریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد

امروزه رونق دهی کانون های گردشگری جهت فراخوانی محتوای توسعه مناطق مستعد، در کشورهای جهان سوم مورد توجه قرار گرفته است. علاوه براین گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال حاضر، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. افزون براین بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. در این راستا استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران به سبب داشتن چند ویژگی مهم از نظر گردشگری حائز اهمیت می باشد. استان سیستان و بلوچستان با داشتن اشکال زیبا و متنوع ژئومورفولوژیکی می تواند یکی از مناطق جاذب گردشگری ایران باشد و همواره ژئوتوریستهای بسیاری را به این نقطه از ایران بکشاند. از جمله مهمترین اشکال ژئومورفولوژیکی ایناستان می توان به گل فشانها، کوه های مریخی، غارها (غار تیس)، تالابها، پرتگاه های ساحلی، تپه های ماسهای، ستونهای فرسایشی، کوه تفتان، عوارض مناطق بیابانی و کویری، چشمه های آب معدنی گرم و سرد، تپه های نمکی، کوههای مینیاتوری، دریاچه هامون، وجود معادن متنوع و .... اشاره کرد. مقاله حاضر ضمن معرفی برخی از جاذبه های ژئوتوریستی استان سعی دارد نظر مسئولین و پژوهشگران را هرچه بیشتر متوجه اهمیت و نقش ژئوتوریستی استان کند تا از این رهگذر گامی در جهت توسعه این منطقه محروم برداشته شود

ژئوتوریسم، سیستان و بلوچستان، ژئومورفولوژی، ارتقاء فعالیتها