زهره صادقی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران
مریم رضایی - دانشجوی کارشناسی آموزش دانش آموزان با نیازهای ویژه،دانشگاه فرهنگیان، پردیس زینب کبری(س) اراک
آرزو حدادی - دانشجوی کارشناسی آموزش دانش آموزان بانیازهای ویژه،دانشگاه فرهنگیان، پردیس زینب کبری(س) اراک
میلاد قمی - دکتری تخصصی مشاوره دانشگاه فرهنگیان

نقاشی درمانی به عنوان شاخه ای از هنر درمانی ویکی از روش های روان درمانی است. باتوجه به اهمیت و تاثیرآن بر روی گروه های مختلف، این پژوهش انجام شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نقاشی درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان دختر بود. این پژوهش، پژوهشی کاربردی به شیوه طرح های نیمه آزمایشی بود. از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و با شیوه نمونه برداری داوطلبانه و انتساب تصادفی در گروه های آزمایش و گواه انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان اراک بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ در دوره دوم دبستان مشغول به تحصیل و مشکوک به افت تحصیلی بودند. برای انجام این پژوهش ۳۰ نفر از دانش آموزانی که دچار افت تحصیلی شده بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه به صورت انتساب تصادفی قرار گرفتند. بخش داده های گردآوری شده از گروه های آزمایش و کنترل با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها وارد برنامه نرم افزاری۱۸ spss شدند. سپس با استفاده از آمار توصیفی شامل نمودار و جداول و آمار استنباطی آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل انجام شد. یافته ها نشان داد نقاشی درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان به صورت معنادای موثر است.در نتیجه می توان گفت هنر درمانی که نقاشی درمانی نیز جزئی از آن است با ایجاد فضایی ایمن، برون سازی مشکلات، افزایش تعامل های گروهی و به تبع آن کاهش انزوای اجتماعی، ایجاد امید، انتقال اطلاعات، نوع دوستی، ایجاد فنون معاشرت، همبستگی گروهی و همزیستی تاثیر معناداری بر افزایش خودکارآمدی داشته است.پس می تواند برای حوزه تعلیم و تربیت به عنوان یک ابزار موثر به کاربرده شود.

نقاشی درمانی، خودکارآمدی، دانش آموزان دختر