زهرا داودی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
ولی اله حسومی - دانشیار علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
هادی زینی ملک آبادی - استادیار علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

حضرت زینب (س)، دختر امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) ،شخصیتی کم نظیر در جهان اسلام و نمونه بارزی از انسان پاک باخته و شجاع است که بر قله رفیع شکوه و جلال ایستاده و از محدوده زمان خود پا فراتر نهاده و برای همیشه در پیشانی تاریخ می درخشد. ایشان الگویی بزرگ برای انسان های حقجو گردید و بعد از واقعه جانسوز کربلا، تبیین کننده اهداف این نهضت عظیم و رسالت جد بزرگوار خود شد.او نه تنها در بین شیعیان بلکه در بین اهل سنت از اعتبار و جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف این پژوهش با روش توصیفی -تحلیلی، ،بررسی شخصیت و نقش حضرت زینب سلام االله در قیام عاشورا در منابع روایی و غیرروایی اهل سنت می باشد. یافته ها حاکی از این است که اهل سنت در گزارش کربلا ابعاد مختلفی از شخصیت حضرت زینب (س) را مطرح کرده اند، حضرت زینب (س) به اعتراف اکثر اهل سنت ،آراسته به همه فضایل و خصلت های والای اخلاقی و الهی بودند و در سایه این کمالات به مرتبه ای والا از منزلت انسانی دست یافتند، خطبه های زینب (س) در کوفه و شام اسناد گویایی است که فصاحت و بلاغت و صبر و شکیبایی و مقام علمی ایشان را به اثبات می رساند،.وانگهی حضرت زینب در همه مقاطع از نهضت حسینی پشتیبانی کرده و بعد از شهادت حضرت و اصحاب وفادارش، وظایف خویش را به خوبی انجام داد و نقش مهم و خطیری در محافظت از امام سجاد علیه السلام و کودکان و اسرای کربلا،ایفا کرد و پیام نهضت کربلا را در نزد جهانیان ماندگار ساخت.

حضرت زینب(س)، شخصیت، اهل سنت، کربلا، قیام عاشورا