زهرا صادقی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد بیرجند، بیرجند، ایران
قاسم آهی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که با هدف بررسی رابطه آسیب پذیری با بعد فرسودگی کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران انجام شد. جامعه آماری آن را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر بیرجند N=۵۵۰ تشکیل داد. تعداد اعضای نمونه در این پژوهش ۳۲۸ نفر در نظر گرفته برآورد شد. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. برای گردآوری داده ها از خرده مقیاس آسیب پرهیزی کوتاه پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و همکاران (۱۹۹۴) و خرده مقیاس فرسودگی پرسشنامه کیفیت زندگی حرفه ای استام ۲۰۱۰ استفاده شد. داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و استفاده از نرم افزار SPSS-۲۲ تحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین آسیب پذیری و بعد فرسودگی کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

آسیب پرهیزی، کیفیت زندگی حرفه ای، فرسودگی.