نیوشا دادخواه - کارشناس ارشد حقوق هنری-ادبی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) و عضو رسمی مرکز وکلای قوه قضاییه

معاهده پکن در حمایت از اجراهای سمعی و بصری (دیداری-شنیداری) مصوب ۲۰۱۲، یکی از معاهده هایی است که سازمان جهانی مالکیت فکری (وایپو) تلاش های زیادی طی سالیان گذشته برای به تصویب رساندن آن کرده است. درحمایت از اجرای اجراکنندگان همچون بازیگران، خوانندگان و ... اسناد بین المللی همچون کنوانسیون رم و معاهده WPPT، موادی را مقرر کرده اند. اما اینکه معاهده ای به این حوزه اختصاص داده شود نسبت به سایر معاهدات، اهمیت خاصی دارد. باید گفت به دلیل عمر کوتاه این معاهده نسبت به دیگر معاهدات، از نظر بررسی های حقوقی و تحلیلی در درجه پایین تری نسبت به دیگر اسناد بین المللی قرار دارد. در این مقاله بر خلاف سایر مقالات مرتبط با موضوع این معاهده، به بررسی مفاد معاهده پکن و تفسیر و تشریح ماده به ماده پرداخته شده است و در ذیل مواد، مطالعه تطبیقی با سایر معاهدات و قوانین ایران صورت گرفته است.

معاهده پکن، آثار سمعی و بصری، اجرا کنندگان آثار سمعی و بصری، اجراهای سمعی و بصری