ارزیابی پایایی سازه های بتنی یک مجتمع پتروشیمی

از آنجا که سازه های یک مجتمع پتروشیمی در معرض محیط آلوده به مواد شیمیایی قرار میگیرند، بنابر این دارا بودن یک رفتار پایا به منظور عملکرد مناسب در طول مدت بهره برداری اجتناب ناپذیر است. در این مقاله نتایج آزمایش های متداول در ارزیابی دوام سازه ها شامل مقاومت فشاری، جذب آب، عمق کربناتاسیون و مقاومت الکتریکی مغزه های تهیه شده از بتن سازه های یک مجتمع پتروشیمی ارائه شده است. نتایج حاکی از آن بود که محیط صنعتی پتروشیمی به عنوان یک محیط خورنده محسوب میشود و وضعیت موجود بتن در واحدهای مختلف تحت تاثیر شرایط محیطی و میزان آلوده بودن محیط اطراف، پوشش های سطحی و همچنین کیفیت اجرای آن میباشد. برای مثال در واحد کلر تا عمق 8 سانتیمتری از سطح بتن، مقدار کلر به حد بحرانی رسیده است. در حالی که در واحدهای نیترات آمونیوم و متانول این مقدار کلر ناچیز بود. عمق کربناتاسیون در برخی واحدها در حدود صفر و در برخی دیگر 3 سانتیمتر است.

Keywords:

آمونیاک , اوره , دوام بتن , کربناتاسیون , کلر , متانول , مجتمع پتروشیمی