تاثیر حاد استنشاق اکسیژن قبل از رقابت کاراته بر بازیافت ظرفیت تامپونی و عملکرد مردان کاراته کای حرفه ای

زمینه و هدف: افزایش اکسیژن در دسترس عضلات فعال می تواند اجرای ورزشی را تحت تاثیر قرار دهد و به نظر می رسد مصرف مکمل اکسیژن، بتواند نقش مفیدی را در این زمینه ایفا کند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر حاد استنشاق اکسیژن قبل از رقابت کاراته بر بازیافت ظرفیت تامپونی و اجرای مردان کاراته کای حرفه ای بود. روش تحقیق: تعداد ۸ ورزشکار رشته کاراته با سابقه ملی در دسته های وزنی ۷۵ (شاخص توده بدن: ۲۴/۱±۴۵/۲۳ کیلوگرم/متر۲) و ۸۵ (شاخص توده بدن: ۹۷/۱ ± ۹۳/۲۵ کیلوگرم/متر۲) کیلوگرم به صورت داوطلبانه در طرحی دو سوکور متقاطع در قالب دو گروه  استنشاق اکسیژن (۱۰ دقیقه اکسیژن با غلظت ۴۰ درصد و به میزان ۱۰ لیتر در دقیقه) و طبیعی (ماسک متصل به سیلندر هوای عادی) در تحقیق حاضر شرکت کردند. ۳۰ دقیقه قبل از سه دقیقه مبارزه، بلافاصله و ۲۰ دقیقه  پس از رقابت؛ انجام نمونه گیری خون وریدی انجام گردید. لاکتات به روش آنزیماتیک توسط دستگاه اتوآنالایزر کوباس میرا؛ و  میزان اسیدیته (PH)، فشار دی اکسید کربن (PCO۲)، اشباع اکسیژن (O۲-SAT) و یون بیکربنات (HCO۳-) با استفاده از دستگاه تحلیل گازهای تنفسی اندازه گیری شدند. همچنین ضربان قلب و تعداد ضربات دست و پا به منظور ارزیابی عملکرد مورد سنجش قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده های تحقیق، از روش تحلیل واریانس دو راهه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD در سطح ۰۵/۰≥p بهره برداری شد. یافته ها: کاهش کمتر لاکتات و مقدار بیشتر یون HCO۳- در گروه اکسیژن نسیت به گروه بدون اکسیژن در طول سه زمان ارزیابی به صورت معنی داری مشاهده شد (۰۰۱/۰=p). در طول سه زمان ارزیابی، مقدار بالاتر اسیدیته، PCO۲ و O۲-SAT کمتر و نیز میانگین ضربان قلب پایین تر در گروه اکسیژن نسیت به گروه بدون اکسیژن گزارش شد که به سطح معنی داری نرسید (۰۵/۰استنشاق اکسیژن موجب بهبود معنی دار عملکرد ضربات دست و  پا نسبت به گروه طبیعی گردید (۰۰۴/۰=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد استنشاق حاد اکسیژن قبل از رقابت کاراته، بر ظرفیت تامپونی بازیافت ورزشکاران کاراته تاثیر قابل ملاحظه ای ندارد؛ اگرچه عملکرد ورزشکار را در همان رقابت بهبود می بخشد. 

Keywords:

استنشاق اکسیژن , ظرفیت تامپونی , عملکرد ورزشی