تاثیر تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی عامل رشد فیبروبلاست- ۲۱، آنزیم های کبدی، نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به کبد چرب

زمینه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی، یک التهاب کبدی است که بر اثر تجمع بیش از اندازه چربی در بافت کبد ایجاد می شود و گاها با اختلال در فعالیت طبیعی بافت کبد، از جمله نارسایی کبد یا سیروز کبدی همراه است. تمرین و فعالیت بدنی، به طور بالقوه می تواند در کاهش چربی کبد موثر باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاست- ۲۱، آنزیم های آسپارات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز، نیمرخ لیپیدی و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به کبد چرب به اجرا درآمد. روش تحقیق: در مطالعه نیمه تجربی، ۲۸ زن مبتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی به صورت نمونه در دسترس شرکت کردند و سپس به طور تصادفی در دو گروه کنترل (۱۴ نفر) و تمرین (۱۴ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی شدید به مدت هشت هفته، با تکرار سه روز در هفته و هر جلسه ۵۰ دقیقه به اجرا درآمد. متغیرهای وابسته تحقیق ۷۲ ساعت قبل از اولین و بعد از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون های آماری t وابسته و مستقل در سطح معنی داری ۰۵/۰>p استخراج گردید. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرین تناوبی شدید، عامل رشد فیبروبلاست-۲۱ (۰۳/۰=p) و لیپوپوتئین کلسترول پر چگال (۰۱/۰=p) افزایش معنی داری یافتند؛ در حالی که  آسپارتات آمینوترانسفراز (۰۴/۰=p)، آلانین آمینوترانسفراز (۰۳/۰=p)، لیپوپوتئین کلسترول کم چگال (۰۱/۰=p)، و تری گلیسیرید (۰۰۵/۰=p) سرمی به طور معنی دار کاهش پیدا کردند و مقاومت به انسولین بدون تغییر باقی ماند (۲۴/۰=p). نتیجه گیری: با انجام تمرینات تناوبی شدید می توان انتظار داشت شاخص های خطر در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی، بهبود یابد.

Keywords:

تمرین تناوبی شدید , عامل رشد فیبروبلاست- ۲۱ , آنزیم های کبدی , مقاومت به انسولین , کبد چرب