رضوانه امراللهی بیوکی - استادیار، فیزیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
کیانا عزیزی پور - کارشناسی، فیزیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

انرژی­های تجدیدپذیر جایگرین مناسبی برای سوخت­های فسیلی هستند و کاربرد­های فراوانی دارند. یکی از کاربردهای مهم آن­ها تامین انرژی واحدهای شیرین­سازی آب است که با توجه به بحران کنونی آب، امری ضروری است. انرژی­های بادی و زمین­گرمایی دو انرژی تجدیدپذیر دارای پتانسیل بالا برای ترکیب شدن با آب­ شیرین­کن­ها هستند. اما به دلیل چالش­هایی از جمله مشکلات زیست­ محیطی و اقتصادی، پیشرفت کافی نکرده­اند. ایران به عنوان یکی از کشور­های غنی در انرژی­های تجدیدپذیر دارای پتانسیل زیادی برای استفاده از این فناوری­ها است که امروزه از آن بی­بهره است. هدف مقاله بررسی دستاوردهای ترکیب انرژی­های بادی و زمین­گرمایی با شیرین­سازی آب در ایران و جهان و هم­چنین چالش­های زیست­ محیطی و راهکارهای مناسب آن­ها است. نیروگاه­های بادی دریایی، نیروگاه­های بادی در ابعاد میکرو، توربین­های بادی بدون پره و نانوژنراتور­های تریبو الکتریک برای استخراج انرژی باد و هم­چنین نیروگاه­های زمین­گرمایی زیر آب راه حل مناسبی برای حل این چالش­ها هستند. تکنولوژی نانو نیز نقش موثری در بهبود این سیستم­ها دارد. نانوکامپوزیت­ها باعث کاهش فرسودگی توربین­ها می­شوند. نانوسیالات سبب جذب و ذخیره مقادیر بالاتر گرما در تاسیسات زمین­گرمایی شده و خطر وقوع زلزله ناشی از این فعالیت­ها را کاهش می­دهند. گرافن و ترکیب زئولیت و آلومینا جداسازی نمک­ها را در شیرین­سازی آب با روش اسمز معکوس افرایش می­دهند.

انرژی تجدیدپذیر, انرژی بادی, انرژی زمین گرمایی, آب شیرین کن, اسمز معکوس و نانوتکنولوژی