برنامه ریزی راهبردی برای تحقق چشم انداز سلامت عمومی مردم ایران در حوزه بیمه همگانی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 215

This Paper With 20 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICMMMN03_035

تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1401

Abstract:

برخورداری از یک زندگی سالم و مولد توام با طول عمر و عاری از بیماری، حقی است همگانی که مسئولیت آن برعهده دولت ها است. قانون ضمن محوری برشمردن سلامت کامل و جامع انسان، بهداشت و درمان را از جمله نیازهای اساسی می-شناسد و دولت را مکلف کرده است تا تمامی منابع، امکانات و ظرفیت های خود را جهت تامین و ارتقاء سطح سلامت افراد کشور بسیج کند. یکی از راهکارهای اساسی برای ارتقاء سلامت، برنامه ریزی دقیق و متناسب با آن جامعه برای تحقق اهداف تعیین شده در حوزه ی سلامت است. بنابراین هدف اصلی این پژوهش تدوین برنامه راهبردی برای تحقق چشم انداز سلامت عمومی مردم ایران در حوزه بیمه خدمات همگانی می باشد. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی بوده و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، شامل خبرگان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در حوزه بیمه همگانی است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۶۹ نفر انتخاب شدند و از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده و با استفاده از الگوی SWOT و نظرسنجی از نخبگان وزارت مزبور، تنظیم شد. برای جمع آوری داده ها از ماتریس های بررسی عوامل داخلی(IFE)، بررسی عوامل خارجی(EFE) و ماتریس داخلی-خارجی(IE) استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که در مجموع ۷ نقطه ضعف داخلی، ۴ نقطه قوت، ۵ تهدید و ۵ فرصت محیطی به دست آمد که بر اساس آنها ۷ استراتژی تدوین شد و به منظور رتبه بندی این استراتژی ها از ماتریس QSPM استفاده شد. نهایتا سه استراتژی اولویت دار بدین صورت به دست آمدند: ۱- بکارگیری فناوری های نوین مانند فناوری اطلاعات در تشخیص و درمان از راه دور، ۲- گسترش سطح پوشش بیمه های همگانی با ارائه طرح هایی مانند پزشک خانواده ۳- گسترش دسترسی مردم در اقصی نقاط کشور به بیمه با تصویب قوانین حمایتی. همچنین نتایج ماتریس داخلی-خارجی نشان داد که سازمان در ناحیه استراتژی تدافعی قرار دارد.

Authors

علی اصغر پورعزت

عضو هیئت علمی گروه مطالعات اسلامی، دانشگاه تهران

شیرعلی کول

کارشناس ارشد ، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران