ارائه یک روش مسیریابی کارا در شبکه های موردی پروازی (FANet) با در نظر گرفتن معیارهای کیفیت لینک، مکان جغرافیایی و جهت حرکت گره

در سالهای اخیر، شاهد عملکرد و قابلیتهای موثر پهپادها در حوزه های نظامی و غیرنظامی بوده ایم. بدین ترتیب، شبکه های موردی پروازی اهمیت فزاینده پیداکرده اند. در این حیطه پهپادها باید اطلاعات پایشی خود را با پهپادهای دیگر یا یک ایستگاه زمینی به اشتراک بگذارند؛ بنابراین طراحی پروتکلهای مسیریابی که منجر به ارسال بهتر بسته و افزایش تعداد بسته های دریافتی در مقصد شود، بسیار مهم است. در این مقاله، یک روش مسیریابی بدون پیام راهنما )Beacon Less( مبتنی بر مبدا ارائه شده است؛ که هدف آن یافتن مسیر ارسالی بهینه است. شبیه سازی این مقاله با استفاده از نرم افزار NS-۲ با در نظر گرفتن معیارهای کیفیت لینک، مکان جغرافیایی و جهت حرکت گره صورت گرفته است. این روش از استراتژی خود تصمیمگیری در گره دریافت کننده برای کاهش پیامهای راهنما به وسیله استراتژی دریافت/ پاسخ به صورت درخواستی استفاده میکند. این روش بر اساس شبکه های مستعد خطا ارائه شده است و از یک تابع تاخیر برای کاهش برخوردهاو پیامهای تکراری در طول فاز انتخاب ارسال کننده بعدی استفاده میکند. براساس نتایج شبیه سازی در این مقاله به محاسبه معیارهای مختلفی از قبیل، سربار کنترلی، تاخیر انتها به انتها، نرخ تحویل بسته و توان عملیاتی پرداخته شد و خروجیها به دست آمده با روش پایه (FP-ABOR)و روش LQ-GPDM در سناریو و معیارهای یکسان مورد مقایسه قرارگرفته شد است. دستاوردهای به دست آمده از شبیه سازی نشان میدهد که روش LQ-GPDM در مقایسه با روش FP-ABOR از کارایی قابل توجهی برخوردار است چون کیفیت سرویس شبکه را بهبود میبخشد و بهترین مسیر ازلحاظ تعداد گام و ترافیک کم را برای ارسال و دریافت داده انتخاب میکند.

Keywords:

مسیریابی مبتنی بر موقعیت , جهت گره , شبکه موردی پروازی , کیفیت لینک , مکان جغرافیایی , جهت حرکت گره