طراحی کاربردی معماری شهری از دیدگاه زیست محیطی

امروزه می توان با بکارگیری اقدامات موثر و کاربردی و حتی الامکان کم هزینه وچند منظوره در مرحله قبل از بحران زیست محیطی، به میزان زیادی از شدت و گستردگی خسارات و تلفات ناشی از خطرات کاست. از مهمترین این اقدامات، که باید در سطوح مختلف برنامه ریزی و از جبنه های مختلف منطقه ای، شهرسازی و معماری مورد توجه قرار گیرد طراحی کاربردی معماری شهری از دیدگاه زیست محیطی در شهرها می باشد. معماری دوباره ساختن زمین به عبارتی دخالت در طبیعت برای ادامه حیات است. توجه به نیازهای اجتماعی افراد به عنوان رکنی اساسی در جهت بقای حیات، اهمیت به سزایی دارد. به نظر می رسد جامعه امروز «همه» افراد را در خود جای نمی دهد و فضاهای شهری معاصر فقط برای قشر خاصی طراحی شده اند. حضور تمامی افراد سالم یا کم توان حرکتی در سطح شهر, از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که شهر نباید تنها محل سکنی گزیدن دسته خاصی از افراد باشد و باید دربرگیرنده همه روحیات، افکار، آداب و رسوم، اعتقادات و احساسات تمامی افراد باشد. روند رو به تزاید شهرنشینی و افزایش مصرف هموار محیط زیست طبیعی را مورد تهاجم و تخریب قرار داده است. حفاظت از محیط زیست جزء حقوق ملی محسوب شده و از این رو فعالیت های اقتصادی که با آلودگی محیط زیستیا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است. عدم تعادل میان معماری با محیط و طبیعت باعث بروز آثار و نتایج ناخوشایندی از جمله آلودگی محیط زیست، کاهش منابع طبیعی، تغییرات اقلیمی و کاهش روز افزون منابع انرژی شده است. از این روی طراحان و معماران می کوشند تا راه حل های مناسبی را در جهت طراحی بناهایی سازگار با محیط زیست؛ بیابند. یکی از کارآمدترین این راه حل ها مباحث مربوط به پایداری در معماری است که مسائلی چون: تاثیرات محیطی ساختمان، ساختمان های سبز، طراحی برای بازیافت و غیره را مورد توجه قرار می دهد.

Keywords:

واژه کلیدی: طراحی زیست محیطی , برنامه ریزی پایدار