بهرام نیک بخش - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف از تحقیق حاضر مدل یابی عوامل ساخت سرمایه اجتماعی قبل و بعد از فراگیری بیماری کووید-۱۹ با تاکید بر عامل قومیت در استان خوزستان بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ساختارمند بود. جهت سنجش روایی پرسشنامه از شاخص روایی ملاک به منظور تحلیل عاملی مدل تحقیق استفاده شد. جامعه آماری شهروندان استان خوزستان بودند که در یک نمونه آماری ۱۵۳۶ نفری شهرستان های بالای ۱۵۰۰۰۰ نفر با روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. برای آنالیز داده ها از آزمون هایی نظیر تحلیل تشخیصی، رگرسیون لجستیک، واریانس و کواریانس چندمتغیره، و تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افرارهای SPSS-۲۴ و PLS-SAMART-۳ استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از این بود که عوامل چهارگانه سرمایه اجتماعی نظیر عوامل نهادی، عوامل طبیعی، عوامل خودجوش، عوامل بیرونی بر حسب متغیر وابسته «قومیت» در «دوران قبل و بعد از شیوع کرونا» کاملا متفاوت و متغیر بوده اند؛ به گونه ای که کل عوامل سرمایه اجتماعی«قبل و بعد از شیوع کرونا» نسبت به متغیر وابسته قومیت، بیشترین همبستگی و در حالت« قبل از شیوع کرونا»کمترین همبستگی را در مدل تابع تشخیصی داشته اند همچنین عوامل نهادی سرمایه اجتماعی از طریق تحلیل معادلات ساختاری به صورت میانگین بیشترین تفاوت را با عامل «قومیت» داشتند.

استان خوزستان, سرمایه اجتماعی, قومیت, ویروس کرونا