مهسا ایزدی پور - معاون آموزشی، مدرسه دبستان عترت، اداره آموزش و پرورش شهرستان بندرعباس

با توجه به اینکه در هزاره سوم ، موجهای جهانی شدن تحولات اساسی و ساختاری در زندگی بشر پدیدآورده است ،آموزش نیز بهتبع آن دچار تحولات زیر بنایی و بنیادین شده است ؛ بطوری که دیگر نمی توان تعلیم و تربیت را مختص کلاس های درسدانست. آنچه امروز بر آن تاکید م ی شود این است که ما باید بدون توجه به محدودیتهای زمانی و مکانی در هر فرصتی، ذهن ،اندیشه و احساس کودکان را با آموزش مانوس و مرتبط سازیم. یکی از مصادیقی که در این هزاره به عنوان یک زمان مناسب برایآموزش از آن یاد م ی شود زنگ تفریح در مدارس است. در حقیقت زنگ تفریح زمانی برای اتلاف وقت یا صرفا رفع خستگی نیستبلکه اگر به واقع مفهوم و ماهیت زنگ های تفریح در مدارس توجه شود می توان به نقش تربیتی آن رسید که به مراتب فراتر ازکلاس های درس است و این نکته ای است که در نظام آموزش و پرورش ایران کمتر به آن توجه شده و حتی در برنامه ریزی ها ومسائلی که در خصوص این بخش مطرح می شود کمتر صحبتی در مورد اهمیت حیاتی آن عنوان می شود.زنگ تفریح از این جهتحائز اهمیت است که معمولا دانش آموزان با شنیدن صدای زنگ پایان درس به سرعت و با شتاب، خود را به حیاط مدرسه رساندهو گویا احساس رهایی و آزادی می کنند. در واقع اگر آموزش در کلاس، اجباری، تحمیلی و خسته کننده است زنگ تفریح آغازشادی و تفریح و فعالیت است. هر چند که یکی از اهداف در نظر گرفتن این زمان کوتاه، استراحت فکری، ذهنی، روحی و جسمیکودکان و نوجوانان است اما با توجه به اینکه آموزش به دو صورت آشکار و پنهان ارائه می شود زنگ تفریح را باید زمان مناسبیبرای تعلیم و تربیت روح و احساس دانش آموزان دانست.در واقع اگر بپذیریم هر کودک و نوجوانی در زمانی که ذهن و احساس و ادراکش از تعلقات بیرونی رهایی یافته و هیچ اجباری برا یپذیرش چیزی وجود ندارد، بهتر می تواند به خود شکوفایی استعدادهای ش کمک نماید در آن صورت از فرصت های کوتاه بینساعت کلاسی بهتر استفاده خواهیم نمود. بچه ها در ساعات زنگ تفریح ارتباط و تعامل را با همسالان خود می آموزند؛ ارتباطی کهدر فضایی کاملا باز و آزاد و بدون حضور هیچ سرپرست یا فردی که بخواهد به آنها امر و نهی کند، به دست می آید.